İşte günler hızlıca geçmeye başladı yine.Yeni kitaplar yolda.
Mektup okumaya heveslendim.Bu aralar.

Leyla Erbil e yazılanlar...


Leyla Erbil in yazdıkları...

Okuyorum.Neler olacak bakalım.









Gene dağ bayır,kır gezme .  Bu aralar gene nüks etti.Ne yapacağız bilmem.

Gönül kuşları uçtu gitti uzaklara.Kitapların sayfaları arasında kayboldu. 

Bir şiir düştü akla.Ama kısa;

Rüzgar esti bir akşam vakti.

Saçlarıma doğru

Yaşadığımı hatırlatan...

"Geniş bir nefes aldı diyaframdan.Etrafını saran ağaçlar arasında.Tuttu nefesini.Temiz hava doldurdu tüm ciğerlerini.Derin denizlerde daldığı gibi.Yaşamın keyfini solukladı.Bir iki kez tekrarladı.Gözlerini kapadı.Yüklenmişti bir kez damarlarına yaşam sevinci.Aldı götürdü dört bir yana.Işın ışın saçtı.

Ağaç dallarına düşen yağmur damlaları yeşil renk aldı.Rüzgar esmeyi bıraktı.Tek ses yağmura kaldı.Düştüğü  yerde çınladı"