2019 un bitmesine 10 gün kalmıştı. Şiddetli esen lodos ki en sevdiğim rüzgar , dallardaki
kurumuş yaprakları yerlere savurdu.
Hafta içi yapılamayan işler, haftanın yorgunluğu ,gelecek olan haftanın telaşı .
İşte tüm bunların kaosu içindeydi şehiri insanları .
Lodosun ılık rüzgarı gitti.Akşamın soğuğu başladı kaldırımlarda.Artık yapraksız kalan ağaç
kışa hazırdı. Kışa hazırdı şehir. Yeni yıla da.
Vahşi kapitalizm: Tüketin ki yeniden üretelim.Üretelim kazanalım. Daha çok üretelim.
Kazanın. Kazanalım.
Fabrika tezgahlarından seri üretimlen çıkan, çalışanların ekmek kapısı ürünler tüm
ışıltılarıyla satıştalar. Bildik AVM ler tüketme iştahı ile dolup taşıyordu.
Şehrin akşamı oldu karanlıklarda. Camilerin akşam ezanı duyuldu kulaklarda.
Ve işte bir hafta sonu cumartesisi de bitmek üzereydi takvim yapraklarında.Ve on gün sonra 2020
diye tarih atılacaktı yepyeni günlüklerin bembeyaz taptaze sayfalarına.
