30 Mart 2013 Cumartesi

KÜBA



Tam iki yıl Küba türküsünden sonra Fidel ölmeden gidebildim Küba ya
Fest in güvencesi, Deniz beyin bilgileriyle.


Küba:
İnsanı allak bullak ediyor doğrusu.Uzaklardan upuzun adayı ziyarete gidince  daha net görüyorsun bazı şeyleri.Uzun yıllardır süren ambargonun anlamsızlığını.Bağımsızık mücadelesinin ruhu ile  çoşku dolduruyor yürekleri.Eğitim ve sağlığın herkese eşit ve ücretsiz olması keyiflendiriyor insanı.Demek ki yapılıyormuş diyorsun.Vahşi kapitalizme öfkeleniyorsun.Antik çağlardan beri kafa yorulan ideal yönetim şeklini düşünmeye sen de başlıyorsun.Ada da esen ılık rüzgar  ile birlikte.Helal sana sakallı diyorsun.hala dimdik ayakta Küba .
Bir bardak Küba medısından sonra başlıyorsun yazmaya…Che nin ruhunu heryanda hissederek.
Ve tanrılar 
Şeker  kamışı yarattılar .İnsanlardan önce.Sonra 
 Küba medisinla başladı her şey.

Deniz esmer tenlere  rüzgarlarını yolladı
Palmiyeler eğildi saygılı.Tüm dünya da palmiyelerle beraber.

Yağmur yağdı,rüzgar esti
Afrika  ruhu uyumadı
  uyutulamadı.

Ve şeker kamışı  rom u yarattı.
Sıcak gecelerin tutkusu oldu
Şiir oldu duygular ,mısralara döküldü.

Kominizm,kapitalizm ve tüm izm ler
   insancıklarımızın 
            şerefine diyerek
                     kadehlerini  kaldırdı

Olan siyah,kahverengi ,kızıl, beyaz tenlere oldu.
    akan gözyaşları onlarındı


Daha neler  neler.

Benim se  gönlüm hala oralarda kaldı
Ama kim bilir;
Gün gelir en iyi yönetim şekli bulunur. İnsanın insana olan zulmü  son bulur.