15 mayıs 2023 pazartesi.

 

Madem böyle yaşamak istiyorsun .

    Yaşa kardeşim. Ben neden üzülüyorum ki.,Senin için 

diye sormadan edemiyorum kendime. 

    de içimdeki insan sevgisi.

rahat bırakmıyor ki beni.

üzülüyorum.

güneş ; hepimiz için doğuyor. Ben kollarımı açıp kucaklıyorum.

Sen bilirsin artık diyorum.

Gözlerimi açtığımda ağacın dalları arasından güneşi gördüm. Öyle parlak ışıklardı ki gözlerimi

yeniden kapadım. Kendimi dinledim. Neredeydim. Nasıldım. Bir mayıs günüydü. Güneş gökyüzünde

bulutların arkasına gizlenmiş ,kara bulutlar serin serin eserek yağmur yağdırmak üzereydi.Ve ben “Hep

yarın okurum” diye ayırdığım kitapları okumaya başlamıştım birer birer .(Benim güzel ülkemde seçim

vardı)Günlük işlerden, politik tartışmalardan ,sonuçların nasıl olacağını, nasıl günler göreceğimizi

düşünmeye ara verip ilk filozof Tales e başladım felsefe okumalarına

Değerli filozof Thales üç şeye şükretmiş hayatı boyunca.Ege nin denizini, güneşini  ve doyumsuz

doğasını yaşarken

-hayvan olmayıp insan olduğuna.

-kadın değil erkek olduğuna .

-barbar değil yunan olduğuna .

 Evrenin arkhe sini su olduğunu savunmuş ve bir ömür boyu çalışmış. Bir gece yıldızları gözlemek için

çıktığı bahçesindeki kuyuya düşmüş. Görülmez kaza....Uzun ve üretken hayatı böylece son bulmuş

suyun içinde.

Sırada Sokrates var.

DEPREM:1

         Durduruyorum  yaşamayı.

Takılı kalıyor gözüm çöken binalara. Yıl 2023 .Mevsimlerden kış. Hava soğuk.Karlı.

Bir iki tane değil.Üç beş de.Tam on ilimiz.Doğal afet;deprem ile yıkılıyor.Biz de yıkılıyoruz.Ülkecek yastayız.Yardım etme çabasındayız.Beraber birlikteyiz.Uzaklardan yaşıyoruz onlarla birlikte.Tüm ülke bir olmuş yardım etmeye çabalarken  politikacıların zavallı halleri.Onlara rağmen birlik içinde insanlarımız.

"Yaşamış olduğun yer sarsıntıları geliyor aklına.

Çocukluğun.Yıllar öncesi.Evinizin bahçesinde sen  8 yaşında.Kardeşim daha küçük.

-Ben gelene kadar sakın dışarı çıkmayın..(Pazara gidiyordu).

Diyen annenin dinlenmeyen sözü.Çiçekli,çimenli bahçeye kaçış.Abin evde.Ders çalışıyor.

-çıkmayın dışarıya .Diye tembihliyor annen gibi.(dinleyen kim)

Yine de kardeşinle bahçeye kaçış .Dışarısı. Ev değil. Bahçe sokak .Açık hava. Çimenler ,çiçekler,torak

ağaçlar. Hayat. Dışarıda .Her şey öyle güzel ki.

Ansızın ses duyuyorsun. Uğultu. korkutucu. Yoldan geçen araba bir o yana bir bu yana gidip geliyor. 

Şaşırıyorsun .Ne olduğunu anlayamadan  Reyhan hanım teyzelerin iki katlı ,gül dolu bahçeli evi olduğu 

gibi yere yığılıyor. Daha çok şaşırıyorsun .Toz duman oluyor her yan.

   Abini görüyorsun.İki katlı evin merdivenlerinden iniyor .Telaşlı.

Annen pazardan dönüyor.Çabucak.

Ardından babanın telaşlı hali.İyi olup olmadığınızı soruyor.Beşiniz bahçede çimenlerin üzerinde.

kalakalıyorsunuz"

     Böyleydi anılarımda saklı ilk deprem deneyimim.Fay hattında güzel  memleketim.Sallanıyor."

3 Eylül 1968 günü Bartın'da saat 10.20'de 6.5 büyüklüğünde deprem meydana gelmiş ve büyük bir gürültüyle çok sayıda ev yıkılmıştır. 29 kişi hayatını kaybetmiş ve 2 bin 478 bina hasar görmüştür. Halk gece dışarıda konaklamıştır. Yağmurlu hava, hayatı daha da zorlaştırmış, içme suyu ile elektrik sıkıntıları yaşanmıştır.

    

TAŞLARIN SÖYLEDİĞİ

 

   Dünyanın kaygısından uzaklaşıp yağmur altındaki denizi yaşamak istedim.Vapura bindim.

martılar eşlik etti yolculuğuma.Karaköy Eminönü İSTANBUL ARKEOLOJİ MÜZESİ.

Taaa 1453 Fatih dönemine dek uzandım.Çinili Köşk onun zamanında yapılmış.Sonra her gelen dönem 

kendinden birşeyler katmış,geliştirmiş.Ayakta durmasını sağlamış.Kim neyi ne zaman yaptırmış.Tüm bu 

bilgiler heryerde var.Bunları geçelim.Gelelim müzedeki lahitlere.Mezarlara.beni en çok da bunlar 

düşündürdü.

      "ölümü kabullenemeyen,yaşamın güzelliğinden vaz geçemeyen insanlık.ölüm sonrasına hazırlamışlar 

kendilerini.Mezarlarını yaptırmışlar.

Savaşmışlar hep.Savaş.Ölüm .Öldürme.Habil le Kabil den beri var 

olan yok etme dürtüsü.yok da olmayacak gibi"

      Var olan iyilik de görülüyor  elbet.Güzellik.Sevgi."onlarda süzülüp gelmiş tarih sayfalarından 

tabaklara,vazolarra tüm güzel şeylere sığınıp "   

                     Dünyaya geri döndüm çıkışta.

"Hala var mı umut ;insanlık adına .var olsun diye tüm dualarım.Yeryüzündeki tüm tanrılara".

resimsiz

       

          Sevgili Bilgisayar.2022 yılının 12. ayındayız.Akıllı telefonlar ve bilgisayar bugünün 

27 aralık salı olduğunu söylüyor.Hadi bakalım.Günlerden de salıymış.Güzel anneciğim salı günleri yeni 

bir örgüye başlamazdı."salı sallanır "diye.Benim mavi gözlü güzel meleğim.Adını her andığımda dedikleri 

gibi burnunum direği sızlıyor.Ağlayacak gibi oluyor bazen de ağlıyorum.Canım anneciğim.

             Yılların geçip gittiği gibi ,doğup yaşayıp ölüyoruz.Yapacak bir şey yok ki.

Neyse:

Sevgili bilgisayar;İşi bırakınca tüm zamanım bana kaldı.Kütüphanedeki okuyamadığım ,okuyup da 

anımsayamadıklarımı yeniden okumaya başladım."TEBESSÜM-İ ELEM.ACI GÜLÜŞ.

  HÜSEYİN RAHMİ GÜRPINAR .ATLAS KİTAPEVİ 1967"Ne güzel yazmış.Kurgusu,eski değimle 

tasvirleri,deterministliği. Hele de Haydarpaşa kırları,Kurbalıdere de çay bahçeleri,Kuşdili 

bahçesi,Acıbadem çayırı.Diğer kitaplarını da bulup okumak niyetindeyim.

         

2022 GİDİYOR.YAPACAK BİR ŞEY YOK

 

                    Sevgili      Bilgisayar      

                                  Zamanı takvim sayfalarına yükledik.Gidiyoruz.Geçmiş zamanı yaşadığım yıllarla 

sayarsam bir an bir durgunluk geliyor dimağıma.Şaşırıyorum.Şaka mı yapıyor bana aklım diyorken 

kendime  gelip yılların deneyimini olgunluğu ile sakinleşiyorum.Garipdir.Güzel anılar kalmış  

bana.Gerilerde biryerlerde ,katranlıkların içinde ,kala kalmış olmalı anımsanması üzecek yaşanmışlıklar.

                                  Uslanamaz.akıl almaz iyimserliğimle uğurluyorum 2022 yi.

Çok sevdiğim hastanemi,hastaları yani işimi bırakmışım 2022 de.Emekli oldum demeye gönlüm razı 

gelmiyor.Hala uzun bir izin sonrası gideceğim.Çalışacağım .Ameliyat yapacağım gibi geliyor.Neyse 

sayfaları kapadım artık.

                                O uzun uzun geçen  yılların;günlüklerimde kaldı yaşanmışlıkları,duyguları.

Tüm bu geçen zamandan sonra şimdiki benle  baş başayım.İstiyorum ki 2023 yılının gelişi,yeni güzel 

günlerin  geleceğini müjdelesin bana .Okuyacak kitapların, hatırlanıp da yazılacak anılarım birikti .

                                  İşte böyle sevgili bilgisayar.Her şey gibi ben de değişim, dönüşüm içindeyim.

 Yani  seninle daha sık görüşeceğiz demek.

             "Yapacak başka bir şey yok." 

BU YIL EN ÇOK DUYDUĞUM ...

SERBEST ÇAĞRIŞIMLAR

              #Uzun uzun yollar yürüdüm.İnsanların arasından geçtim usul usul.Kalabalıkların içinde 

yalnız,yapayalnızdım.Ansızın şimşek çaktı. Gök gürlemesi duydum ardından.Yüreğim hopladı.Korktum.

Işık saçarak geldi yanıma.Ürktüm.#

               #Ruhumu tutsaklıktan kurtardım.Bedenimi yılların yıpranmışlıından kurtaramadım.#

#Gökte parlayan sıcacık güneşe vermişti kendini.İçinde hafif hafif kıpırdanma oldu,ılık ılık esen rüzgarla 

birlikte .

               -yüzümdeki hüzün,gözlerimdeki  nem hiç bitmeyecek mi ? dedi kendi kendine.

Güneş iyice ısıttı bedenini.

              -iyi olmaktan başka çarem yok .dedi usuldan.Anca kendi duydu sesini.

              -iyi olmak zorundayım.#

neydi ki iyi olma hali ??

#Yağacak yağmurun öncüsü kara bulutlar gibi karardı ruhum.Geçen yıllar takvim yapraklarında kaldı.

Bir de ruhumun en derin ,en karanlık köşelerinde.#

#Yeni baştan başlayabiliriz.Yıkık dökük anılarımızı da alıp yanımıza.İnce uzun çizgi kalsın arkamızda 

geçmiş.#