28 ekim 2017 cumartesi

Çok sevgili bilgisayar.Bugün ayın 28 i.Yarın cumhuriyet bayramı.MUSTAFA KEMAL ATATÜRK ü bir kez daha saygı ve minnetle anıyorum.Başka da bir şey demiyorum.Kimse okumuyor yazsam da

        İnternet hızına alışmış insanlar ;satır satır,hece hece ,harf harf ,okumak yerine görsellerle geçiştiriyorlar .Ki onu da göz ucuyla bakıyorlar ya.

Okumuyorlar.

yine de yazayım ben :işte

Bazen unutup kendimi geçmişim geleceğimi .Takılı kalıyorum akreple yelkovanın aralarına.Zamanı durduruyorum.Şimdi de kalıyor her şey.Ne geçmişin iç bunaltıcı anıları kalıyor,ne de geleceğin güzel günlerine duyduğum özlem.

Bugünlerde ben bunu yapmak istiyorum.Anımı,şu anı yaşadığım şu dakikaları,şu saniyeleri.Yaşamak istiyorum yalnızca.Beynimin  en ince kıvrımlarında ,ruhumun en karanlık köşelerinde doyasıya yaşamak.Dokunmayın

Sevgili bilgisayar:

Hayatın girdabından bir an için kurtulup 45.sanat yılını kutlayan NİLÜFER 

konserine gittik yine. Tek kelime ile harikaydı.

Zaman atına binmiş gidiyor.45 yıl olmuş demek

nilüferin güzel sesinden şarkılarını dinleyeli.


yalnızca nilüfer ve sesi vardı sahnede.2.5 saat soluksuz

söyledi.keyifle dinletti.

hanımefendiliği ile yine hayran bıraktı kendine beni.








sabırsızlıkla bekliyorum yeni konserini.

MUDURNU GÖYNÜK :1

Sevgili bilgisayar;

  Dağlar, ovalar,dağlardan çağlayan bereketli sular.Sularla beslenen verimli  topraklar.Tabi ki bu 

dağlar arasında sesiz sedasız salınan göller.Bunca güzellik ve berekete sıcak şifalı ılıcalar da 

eklenince ..Zaman ayırıp gitmek görmek yaşamak lazım elbet.Mudurnu ve Göynük ü.

  

  Bizde öyle yaptık; Mayıs ayının bir yaza, bir kışa benzeyen 

günlerinden birinde düştük yollara.   İstanbul-Ankara  devlet 

kara yolundan Akyazı sapağından çıktık.Cennete doğru yol 

alıyor gibiydik.Hedefimiz Sülüklü göl,Sünnet gölü,Mudurnu 

ve Göynüktü .

      

Mudurnu -Sülüklü göl yazılarını takip ederek  bin bir çeşit 

yeşillikler,dereler  arasından ,dolana ,dolana dağları aşırtıp sülüklü göle ulaştık. 

  Dağların yeşili göldeki suya yansımış .Her 

şeyden uzakta sesiz ,huzurlu sular rüzgarın önünde salınmakta.Sana düşen derin derin nefes alıp

- Yeryüzündeki huzur budur demek.

Sülüklü  gölündeki  bu güzelliği yeniden yaşamak için sünnet ve çubuklu gölleri de görmek gerek.

     Mudurnu.Göynük Eski zamanlardan beri yaşanmış  bereketli ovalar.Yeryüzünün  bu cennet 

küşelerinde insanlar ekip biçmişler,Yiyip içmişler.Yaşanmışlıkları bırakıp göçüp gitmişler.Yaşam 

döngüsü devam etmiş .Bu günlere gelinmiş.Evler,sokaklar,camiler,hamamlar kalmış geride.Bir de 

nesilden nesile aktarılan güzel lezzetli yemekler." Cevizli,keşli makarna ,mantı,etli yaprak dolması,kabak tatlısı ve birçoğu".Tadı damaklarda  kalan.

Sözün kısası :Gezilmeye,görülmeye,yaşanmaya değer memleket .

  “biraz da motivasyon”

      

           Her gün seni heyecanlandırsın.

                                                          Uyanıp kalktığında sıcacık yatağından .

                                                                                                                        Pencerenden gün ışığı girsin.

           Korkma aç perdelerini.Mızmızlanma.

Kahvaltını yap.Evdekilerle sohbet eşlik etsin ,keyif çayları ile kahvelerinin yanına .

Kitaplarını yanına al.Bir iki tane olsun okudukların ardı sıra.Her bitirdiğin kitap sevindirsin seni.

Unutma işleyen demir ışıldar.Beyine yeni bağlantılar kurulur.Gün gelir yaşlandığında korur seni hafıza kaybından .

Bir dene.Oku eline ne geçerse.Diz kitapları kütüphanenin raflarına.Oku  oku

  

           Gönlün yorulduğunda,karalar bağladığında ruhun çık dışarıya.Yürü.yürü yürü.Kalp atımını artır.Ki kan dolaşımın hızlansın.Her bir hücren beslensin,gelişsin.Sana teşekkür etsinler.

             Durma.Tembellik yapma.Koşabilirsin de .koş ,yürü, koş.

Hani kulaklık takıp da dinliyorlar  ya bir şeyler sokaklarda .Onu da yap.Dinlensin ruhun.O da beslensin .

        Adel in yada bir başkasının şarkılarıyla.Hangisiyse sevdiğin.

 Dur ,düşün neler isteyip neler istemediğini.Planlar yap.Günlük haftalık aylık.Disiplinle uygula

        Haydi : önce bir dene “.

DÜŞLER:.: ile GERÇEK

“Düşler bitti

Her gün her gün yeniden kurguladığımız,dilediğimiz gibi sonlandırdığımız 

Parıltısıyla gözleri yakıp kavuran gerçekler göründü.Gölgelerin arasından.

Nasıl alışıp başa çıkacağız düşlerle yoğurup kavurduğumuz hayatın güzelliğinden sonra .

  

  Nasıl da güzeldi düşlerimiz.İlk annemizin yemekleriydi   tadına doyamadığımız.Ve hala o tadı ararız.

Emekleyip yürüyüp ilk okula başladığımız evimiz.

Sıcak,sevgi dolu huzur ve mutlu sıcacık anne kucağımız.Biten güzel düşlerden biriydi yalnızca.

Sokak lambalarının sarı ışığını daha da aydınlatan bekçi düdükleri.

Ne de huzurluymuş gecelerimiz..Uykunu en derin yeri geldiğinde kıvrılıp yattığımız sıcak yatağımız

Pazar kahvaltılarına sucuklu yumurtanın kokusuyla uyandığımız.

   

        İlle de bayram sabahlarımız.babamın yanında gururla izlediğimiz geçit törenleri.Kardeşlerim le gittiğimiz bol bayram harçlıklı “bayram ziyaretlerimiz” .

Baktım şöyle düşlere .Giderek giderek ağrır gibi gün.Ağarıp yeryüzüne çıkmış gerçekler.Düşleri yok sayıp.

   

               Düşlerin kayboldukça görürsün teker teker. Hiç kimse baban gibi koruyamaz seni.Baban gibi dürüst ve yalansız olamaz.

                

              Karşılıksız sevmeyi öğreten,sonsuz şevkat in mutluluğunu yaşatan güzel annen gibi sevmez seni.

         

Meğer karanlık kalpli insanların istilasına uğramış dünya.Onların yaptıklarıyla boğuluyor insanlık

   

Düş değil artık bu  gerçek

 

“İçim darmadağınık.Neredeyim.Nasılım.

Ne suyun tadı var damakta,ne havanın .Ne esen rüzgarın savrulan saçlarda.Geceyi mi yaşıyorum 

karanlık yıldızlar arasında.Gündüzümü bilemiyorum.

                   Güneşin tadı da kalmadı .Sıcak sıcak içimizi ısıtan.Hani eskilerden insan sevgisi vardı ya yüreklerde.

Arıyorum.Arıyorum. 

Kaldırımlarda,köşe başlarında,sokaklarda,caddelerde yürüyen insanlar arasında.

Bulamıyorum.

             İnsanlar.Sağa sola koşuşan kalabalıklar artık.Yalnızca

  Hani yarınlardan hep güzel şeyler bekleriz ya .İçimizi umutla dolduran.O da yok.

                                                                                                                                       

Onu da bulamıyorum.Düşlerimin arasından.


Bilmem ki ne zaman gelir o eskilerden içimi ısıtan insan 

sevgisi.Boğazımı düğümleyen insanlık halleri.Yarına güzel gözlerle baktığım günler

ESKİ ZAMAN MAYISLARI

             Küçücük çocuktum ben.  Evimizin bahçesinde oynayan.

        

"Yazın mayısla beraber dutlar da olurdu.Yoldan geçen amcalar çağrılır, dutlara çıkarılır,evlerden

 çarşaflar ,sofra bezleri getirilir,iki kişi ile dört bir yandan tutulur ,çırpılan dutların patır patır gerili 

bezlere düşmesi dinlenir ,seyredilir ardından da evden getirilen tepsilere doldurulup pay edildikten 

sonra afiyetle yenirdi.Bazen aç gözlük yapıp karıncaların hakkı yerlere düşen dutlar da 

toplanır,üfleyip yenilirdi.Ne mikrop vardı ortalık da,ne hasta olunacağı fikri.Her şey tertemizdi       

küçücük çocuk gözümde.

    

              Derken günler geçer 19 mayıs gelir ,bir heyecan alırdı beni.Küçücük yüreğim pır pır der 

heyecanlanırdı.Liseye giden ağabeylerin,ablaların jimlastik gösterilerini izlemeye stadyuma gitmeyi 

dört gözle beklerdim.Nasıl da hayranlıkla izlerdim onları.Ulu önder Atatürk ün Samsuna çıkıp 

ülkemizi kurtarması ,yaşadığım huzurlu günleri ona borçlu olduğumu düşünüp ,güvende olduğumuz 

fikri sarardı dört bir yanımı.Savaştan çok korkardım.(yıllarca  komşumuz Yunanistan la yine savaş 

çıkacak korkusunu uzun yıllar yaşadım.Gazeteler  şöyle yazardı:EGEDE SULAR ISINIYOR )

         

            Küçücük çocuktum ben .Ne zaman büyümüşüm?.Ne zaman değişmiş 19 mayıs kutlama 

günleri?.Ne zamandır manavlarda karton kutularda satılıyor dutlar?.O hep korktuğum savaş.Ne 

zamandır bizle?.İnsanlarımız ölüyor.Yaşamaya doyamadan daha.

  

       Vatan sağ olsun diyorlar da.Niye hep beraber sağ olup bu güzel  memlekette yaşayalım 

demiyorlar.

İşte bu durum beni çok üzüp,öfkelendiriyor”