sevgili bilgisayar;


öyle çok şey vardı ki yazacağım.



bu  resimleri beni benden aldı.



yeşil sulara daldırdı.


yediğim tropikal meyvelerin tadı damağım da kaldı.

 



Ey Evliya Çelebi ,neden kurmadın gezi fakultesini

orayı okuyup iyi dereceyle okulu bitirip gezgin

olurduk.


Şimdi ise bekle .izin alacaksın.işleri ayarlayacaksın.vize alacaksın.....

insan sonraki kuşakları da düşünür.

Ne yani.Rüyamı görelim sen gibi?

geçen yıllar

Saatin tik tak ların da asılı kalan zaman

 Takvim yaprakları arasına sıkışıp kalmış an

Hepsi birer gösterge.Doğup batan güneşi,geçen günleri göstermede.

Diyorlar ki bana sen bir yıl daha yaşadın .Yarım asırdır da yaşıyorsun

    Ben de diyorum ki .

             Durun böyle hızlı akıp gitmeyin .Sakin olun, soluk alın biraz.

Yavaşlayın.                                

 Yaşayalım ..hayatı 

sevgili bilgisayar : GEÇECEK YILLAR

sevgili bilgisayar : GEÇECEK YILLAR: VALİDEBAĞ KORUSUNDA ZAMAN

GEÇECEK YILLAR

VALİDEBAĞ

KORUSUNDA

ZAMAN

YENİ YIL

        Zaman takvim yapraklarına sığdırılmış.Uygarlık boyunca.İllaki bilinsin istenmiş .Geçen zaman.

                          

                               Alev gibi ne zaman yanıp bittiği fark edilmeyen 

Antik çağlarda ne kadar yavaş geçermiş belki de .

                                  

                                            21.yy bilişim çağında maşallah hızına yetişilmiyor.

Yeni  bir yıl ;

           Tıpkı okul zamanlarındaki  defterlerin boş sayfaları gibi.Pırıl pırıl.

Yeni başlangıçlar için davetkar.

                                                 Umutlu.  Coşkulu.    Sevinçli.

Bu son 2014 günleri geçmiş yıla göz atıp   

                                                  yeni yılda yeni düşler kurmak için bekliyor.

                   

EZİNE

Gün gelir çıkarsın yollara yine. Şehir arkada kalmıştır.Her türlü gürültüsü,karmaşası bunaltısı ile birlikte .

     

  Bir de bakmışsın Çanakkale desin.İçin burkulur.Yıllar önce bu ülke için ölen gencecik insanları minnetle anarsın.

       “her şeye rağmen bu ülkeye bir şey olmaz .”der  içini ferahlatırsın.Bunaltından biraz sıyrılırsın.

Gide gide  Ezine ye gelirsin.Otlayan koyun keçi sürülerini görürsün.Anlarsın niye Ezine peyniri var.

  İşte,doğa durmaktadır karşında .Sonbahar kış arasıdır zaman.Ansızın başlar ,

zeytinlikler.Zeytinler.Hasat zamanı dır.Zor olsa gerek dersin.Zeytin toplayanlara yardım edesin gelir.

Geyikli ye kadar gidersin.Sahil bomboştur.Deniz  huzurlu.Dalgasız.Yüzesin gelir.Karşıda Bozcaada iskelesi .Yalnız.

  

Sonra ;Dönüş: Çanakkale boğazı.Vapurda martılar.Atılan simitleri yakalama yarışı başlar.

    Gelen çayı yudumlarken gözün deniz analarına takılır.Çokturlar.

  

Eyvah.Deniz kirlenmiş demek dersin.

                                                        Yollar yollar yollar.Birde bakmışsın ki

     HAYATA KARŞI :

HALA UMUDUNU YİTİRMEDEN EVE DÖNERSİN.

Lodos vardı bu sabah.Sevdiğim rüzgar.Tarifi zor esintisini güzelliğini anlatmaya.

Derler ki:Tüm rüzgarlar toplanmış.Akşam yemeği için.
Almamışlar aralarına lodosu.Altını ıslatır diye.

Dedikleri de oldu.Hava soğudu yağmur yağdı.

Her halin kabul.HAYAT.

Yine de yaz,güneş,desek ....

Üzmeyelim kışı.