Lodos vardı bu sabah.Sevdiğim rüzgar.Tarifi zor esintisini güzelliğini anlatmaya.

Derler ki:Tüm rüzgarlar toplanmış.Akşam yemeği için.
Almamışlar aralarına lodosu.Altını ıslatır diye.

Dedikleri de oldu.Hava soğudu yağmur yağdı.

Her halin kabul.HAYAT.

Yine de yaz,güneş,desek ....

Üzmeyelim kışı.

RESİM

Resim sanatı, giderek karmaşa haline gelen dünyada  giderek karmaşık olmuş.Anlaşılamayan insanlık gibi,anlaşılmaz olmuş.

Sevmek; bilmek   gerektiren bir eylem.Tanıdıkça,öğrendikçe  bildikçe seversin.Resimde sanatı da öyle.

Resim okumayı bilmek,öğrenmek gerek.Yoksa sevemezsin.Anlamazsın

Bunun için resim sergiler ideal.

Dışarı da Emirgan da güzelim boğazın kıyısında dünyanın telaşı devam ederken ,sen içeride  SSM (Sakıp Sabancı Müzesi)de başka dünyalarda oluyorsun.

Bu dönemdeki sergi Joan Miro nun “kadınlar kuşlar yıldızlar”ı

Ayrıca “Tanzimattan Cumhuriyete Türk Resmi” sergisi de var.

Ben yine de tercihimi empresyonislerden yana kullanayım diyorum.

Suskun yağmur taneleri uzaklara gitti.Yol alabildiğine


uzaklaştı.Görülmez oldu.


Küçük bir gülümseme, parkta oynayan kızın yüzüne geldi oturdu.


Rüzgar ,kızın saçları arasında kayboldu.

                                 Güneş,şimdilik bulutlarlayım diyerek

Kayboldu.

NE YAPACAĞIZ

“İnsan hemen de her şeye nasılda alışıyor.

Bilişim çağının hızlı yaşanan günlerinde hafızamız balık hafızası oldu.Unutup gittik yokluk günlerini.Her şeyi ne de çabuk harcar olduk

      Barışı,huzuru,kardeşliği.En çok da doğayı.

Her gün her saat üretilen çöplerin istatistiğini birileri tutuyordur herhalde.

  Bana sık sık hatırlatmak düşüyor.

Zavallı dünyayı hep beraber yok ediyoruz.

               Temiz ,doğal ortam bulmak giderek zorlaşıyor.

Ne yapacağız????

BAHAR

VALİDEBAĞ KORUSU

Koca bir inat.

Yansız,kuşbakışı bakarsak eğer;Avuç  içi kadar yeşillik zaten.

”   Ağacı kesip yerine ev yapıp  para kazanma” hırsında olanların iştahını kabartan boş,yeşil alan

.

     Neymiş tarihi ağaçlar varmış,neymiş Osmanlıdan kalmış,neymiş sincaplar varmış,kirpiler varmış,neymiş,eskiden leylekler bile mola verirmiş.

Yıllar boyu kıyısından kıyısından uğraşıyorlardı.

En son otopark sevdasına kapıldılar.Yapamadılar.

Şimdi beton dökülecek o alan da ağaçlar var.Can suları verilememiş.

İnat,hırs,öfke ,kin.Daha aklıma gelmeyen ,içinde sevgi olmayan yığınla kelime.

   İnsan zekası keskindir.Ne yapalım?Ev olmuyor.Otopark olmuyor.AVM hiç olmuyor…

Yumuşak karın.Dini inaç.Cami yapalım.

Tabi bunun ardından yeşili kemirmeye devam.

Tapılan para olunca .Tabiki böyle olacak .Boş alana ağaç dikecek değiller ya.

         

                     Tarafsız kuş bakışı görüntü bu.Koca bir inat.

 AĞAÇLARA YAZIK.HAYVANLARA YAZIK.İNSANLARA YAZIK

          BENİM GÜZEL ÜLKEM.SANA DAHA ÇOK YAZIK.......

BAMYA HİKAYESİ

  Ne güzel başlamıştı bu blog. Yemek tarifleri vermek üzere.Bir de baktım ki ;yer gök  her yer yemek

tarifi.Canlısı cansızı ,resimli si resimsizi. Hepsi.Bana da yemeklerin hikayesi kaldı.Ne yapalım.

          Yine de   ben  (kimisinin fazla da sevmediği) bamyayı anlatacağım.

Bir bamya öyküsü:Hayat güzel başlamıştır bamyaya.Bir güzel sarı çiçek açar ki,yanın da yöresinde 

sebzeleri kıskandırır.Çok geçkmez,Bu güzel hayat söner geçer.Bilemez ki bamya keyfinin 

zirvesindeyken,gün gelip tüylere bürüneceğini.Dokunanı rahatsız edeceğini,sevilmeyeceğini.

Ağlar.Kaderin ona oynadığı oyuna.Ağlar.

           İşte bu yüzden sümüklü dür adı.

               

             Siz bakmayın ağladığına.O mucizedir.B vitaminleri doludur.Bir de K vitamini  

Kemiklerimizi güçlendiren mineralleri de unutmamalı.Lifsi yapısı ile bağrsakları temizlediği,kansere karşı antioksidan olması da fazlası.

                 Daha ne yapsın bamya.

 Siz bamya yaparken;saplarını konik soyun,limonlu suda yıkayın.Fazla bekletmeden .

Bamyalar hızla tencereye girsin.Yoksa fazla ağlarlar..

Limon suyu  ilavesi unutulmasın. Pişerken fazla karıştırmayın.Dağılırlar.

Pazarlarda mısır unu ve yumurtaya bulanıp pişirilen  uzun bamyalar  da var.

                    

                             onları da görmezden gelmeyin.