NİLÜFER

      Ilık  bir İstanbul eylülü.Sonunda hevesle beklediğim konsere gidiyorum.Yorgunum.İstanbul olmadığı kadar kalabalık.Trafik olmadığı kadar yoğun.Üzülüyorum.Çağ başlatan bu güzel kent ne halde.Bu güzel ülkenin başka şehirleri de var.İstanbul u bu denli pompalamanın anlamı var mı.Yeri delindi.Göğü delindi.Boğazı gemi yorgunu .İntikamı kötü olacak sonra. …Benden söylemesi. (Burda yaşıyorum diye söylemiyorum.Ben zaten memlekete geri döneceğim.Katledilen şehir olmasın.İsteğim bu) .

    Konser alanı. Her yer dolu. Işıklar karardı.Ses kesildi.Alkış sesleriyle  sevgili NİLÜFER şarkı söylemeye başladı.Ekrana yansıyan yüzü biraz yorgun,eskisi gibi değil.Saçları kısacık.Her zamanki uzun dalgalı saçlar yok…..

       Ansızın gözlerimden yaşlar akmaya başladı….Ama sesi yinede mükemmel ve olağan üstüydü.

Anı yaşamak gerek ,diyerek soluksuz keyifle dinledim NİLÜFERİ.

Oda dedi ki şarkısında;Sil baştan başlamak gerek bazen,her şeyi sıfırlamak ,sil baştan başlamak gerek bazen her şeyi unutmak. 

of of of of

Şu üç kuruşluk dünyanın
    neyini paylaşamadık
            kardeşler.....


İşte böyle ters oluyor dengem.
            Aslında biliyorum ,anlıyorum da
                  Bu oyunlar canımı çoook sıkıyor.
 Bir şey yapamıyorum.Acıları yüreğimde duyup oturuyorum.
         Halbuki ;
                                           Eylül başlamıştı.Ne güzel.Serinlik vardı her yanda.
Güneşle beraber.Yaz yorgunu yapraklar solup dökülecekler birer birer.Ne güzel yaşayacaktık eylülü
Hep beraber.

Bir mezar ziyaretini hatırladım.Yıllar önce gittiğim.Şehit askerin mezarında bayrak.
Yanında annesinin kabri.
Kanserden öldü dediler.Oğlu şehit olduktan  sonra.
of of of

Dayanılacak gibi değil bu keder...

PATLICANLI BULGUR PİLAVI

Sevgili bilgisayar.Aslında uzun  uzun  yemek tarifi yazacaktım.Şu kadar soğan bu kadar yağ vs. Diye.Ama işte bu yazı çıktı ortaya.Kendiliğinden .

. Patlıcanlı bulgur pilavı:Sonra da dedim  ki ne olacak işte soğanı,yeşil biberi kavuracaksın.Ardından patlıcanların acısı çıksın diye tuzlu suda bekletip küp  küp  doğranmış şekilde kavrulan biber soğan karışımına ekleyeceksin.Onlar kuşane tencerede beraberliklerini yaşarken ,sen ısıtıcının düğmesine basıp (Kaynamış Su için)ıslattığın bulgurları yıkayıp tenceredekileri de arada sırada karıştıracaksın.Ki uyum sağlansın.Patlıcanlar hafif yumuşayınca ince  ince doğranmış domateslerle  salça ekleyip keyifle seyir edeceksin.(Filmi değil.Kaynayan yemeği)

Yemek yapmadaki deneyimin sana yol gösterecek.Bulguru ekleme zamanı için.Sıcak  suyu da koyunca buharında iştahın kabaracak . Tuz,karabiber yada damak zevkine göre baharatlar ekleyip bir iki kaynama sonrası altını kısacaksın.Annem bunu “bir iki tıkırdadıktan  sonra ”diye tarif ederdi.

Patlıcanlı bulgur pilavı olurken bir yandan tezgahı temizleyeceksin,bir yandan ayran hazırlayacaksın,bir yandan da masayı.O işler bitene bitene kadar pilav da pişmiş olur zaten.Sonra bağıracaksın:Bir iki kez:Yemek hazır….
           Aslında aklımdaki deniz kenarlarındaki gezinti,okunacak kitaplar,yazılacak yazılar,işlenecek nakışlar..
Boş olan hafta sonları hiç bitmeyecek gibi geliyor.Hep bunları düşünüyorum.
Birde pazartesileri bu düşten uyanmasam.

YENİ BİR TATİL

Yeni bir tatil yada izinli günler başlayacak

Biraz mola aldık.Bir hafta on gün

Unutacağız mı acaba ....

Evden daha çok vakit geçirdiğimiz  işyerlerimizi.



Ya işte böyle sevgili bilgisayar.Yorgun kafa yorgun beden.Yazamıyorum.Havadan sudan laflar işte.
Tatilde dinlenip güzel şeyler yazarım umarım.Çok ara vermişim.Halbuki yazacak yemek tarifleri gezi notları bir yığın şey vardı kafamda ....nasıl yapmalı .
Yılların yorgunluğu yormadan dimağı..yazmalı ..yazmalı...

orda bir gün var uzakta

 Bir  pazar günün sıkıcı dakikalarının bitimine az kaldı.Çeşmelerden  de sular akmaz oldu.Memleketi özledim.
Yabancılaşmaya mı başladım? Göremez ,bilemez ,düşünemez oldum.

Bir zamanlar bahçesinde çocukların oynadığı okul bahçesi.Yeni alfabeyi ögrendikleri sıralar.Umutları Yarınları

güzel günler bekliyorlardı.Hep ileriye,geleceğe bakarlardı

Nerede kaldı benim güzel memleketim.Benim güzel memleketimin güzel insanları.
Düşteyim.
Kim bu insanlar tanıyamadığım.
Beni bilmeyen,benim bilmediğim.
 Bende güzel günler için geleceğe güzel bakmak istiyorum

Mart ayının bir pazar günü de bitmek üzere..Gönlüm kaygılı ,buruk.Özlemim büyük daha büyük...

şubat 2012

İşte bir güzel gün batımı Amasra da.Eskilerden çıktı .Bilgisayardaki resimleri karıştırırken rastladım.


Aslında ben somon balığı yemeğinin tarifini yapacaktım. Hızlı hazırlanan bir o kadarda lezzetli olan yemek tariflerine bayılıyorum.

Kadıköy e insan bombası düşmüş gene.Kalabalıklardan sıyrılıp balık almayı başardım.Akşama da somon fırın hazırdı.

İnsan sayısı kadar dilimlenmiş somonları fırın tepsisine diziyorsunuz.Üzerine tuz,karabiber(Tane)

tereyağı parçaları,somonların arasına da ince dilimlenmiş patatesler,soğan dilimleri ve sarımsak

180 derecedeki fırında onbeş- yirmi dakikada nefis somonlar hazır

hem besleyici, hem lezzetli, hem kolay .Daha ne isteyelim

yanına  salata.bir de kırmızı mercimek çorbası.İşte o kadar.

Birde böyle baklavalar var ama ben yapmadım.Tarifini de veremem.Lezzetini de anlatamam.

ASLINDA KAR YAĞIYORMUŞ

        Bugün cumartesi .13 ocak 2012.Aslında hiç de önemli değil zaman.Ha 2000 ha 1453 .ha  150 falan.İster milattan önce olsun ister milattan sonra.

        Dikilen fidanın ağaç olup meyve vermesi,sürecini tamamlatıp kuruyup gitmesi.Tek bitmeyen sabah ve akşam.Gün doğumu.Gün batımı Ayın ve dünyanın dolanıp durması.Bizler yani insan soyu oyalanıp duruyoruz işte…..

       Aslında  dışarıda yağmur yağıyor.Hava soğuk .Koru yine güzel.Deniz gözükmüyor.Güneş yok bugün.Yağmur yaşama sevincine hüzün katıyor biraz.Bir ki kuş uçuyor sağa sola.Yaşamlarına anlam katmak için.Bir iki köpek havlaması duyuluyor. Bizde varız buralarda diye.

       Bende diyorum ki bende varım şu fırıldak dünyada.Yaşama sevincini bende duyuyorum diyorum yağmur damlalarında.

                     Sizde duyuyor musunuz yaşadığınızı.

                                                                          Paylaşalım dedim yalnızca