Şu koşuşturmalı,savaşların hala sürdüğü
cinayetlerin işlendiği, yalan dünyada içimiz azda olsa huzur doldu.
Geçmişi bugünü ve yarınıyla korudaki ağaçlar hep aynı döngüdeler.Kışın kuruyup dökülen yapraklar,baharda çiçek açan dallar.Yazında sararıp solan otlar.
Yaşam içgüdüsü her bir yanda sarıp sarmalıyor insanı.Herşey hep kötüye gidiyor gibi gelse de iyimserlik rüzgarları yüreklerde gene de esiyor.
Bak bloglarda açıldı.Japonlar radyasyon yayan santralin üzerini de örteceklermiş!
Şu erik ağacının bembeyaz çiçeği nasılda güzel.Bu da içimize bir damlada olsa su serpmiyorsa ne yapalım şimdi?
