1970 ler .Ankara dayız.
Evlerde tek televizyon,siyah
beyaz.Tek kanal.
TV seyretme izne bağlı
.Cumartesi akşamları.Müzik programı.Başka yok.
O zamanlar;internet yok.face
book yok,you tube yok.Çep telefonu yok.
Ama İlhan İrem var.Nilüfer
var.Fikret Kızılok var Barış Manço, Cem Karaca ve aklıma gelmeyen ler.
Onların seslerinde bizim 20 li yaşlarımızdan önceki
duygularımız var.Hayat güzel,yarınlar güzel,sevmek güzel.
2014 lü yıllar
Bir İlhan İrem
konseri.Siyahlar giymiş sahnede.Yılların geçtiğini anladığın anlar.İçin
burkuldgu,hüzün boğazına durduğu anlar.
Müzik başladığında Bostancı
gösteri merkezinde değilsin artık.Ankara nın Kurtuluş semtinin
sokaklarındasın.Orta okul yıllarında sıralardasın.Önünde koskoca yıllar
var.Mutlusun
Konser bitti.salon
boşaldı.Dışarıda yağmur var.Yürüyorsun…
Şarkılar san eşlik
ediyor;Yarınlar,yarınlar bizim demiştin …..
Sazlıklardan havalanan…..
Ağlama arkadaş ağlama aşk için yarınlar gelir gelmez
gider gençliğin….....................
Boşver boşver arkadaş başka bulursun....Bütün kalbin sevinçle neşeyle dolsun.....