Yol boyunca,duraktan durağa,ışıktan ışığa ,çarpışıp durdu düşünceleri .Münübüs kırmızı ışıkta durdu.Her zamanki gibi arka koltuk, sağ köşeye sıkışmış oturuyordu.
Yeşil ışık yandı.Araba hızlandı.Yağmur durdu.İneceği durağa az kalmıştı.
Derin bir soluk aldı."Tamam artık" dedi.."Herşey daha farklı ve çok güzel olmalı".Gözleri ışıl ışıl oldu. Kalbi çarptı.Kararını vermişti.
"İşte kırılma noktam"dedi.Gözlerinde öfke vardı.Kalp atışları daha da hızlandı."Ar damarımçatladı birkere.Kırılma noktama geldim.Patlamaya hazır mayın gibiyim artık.Dokunmayın bana".Derin bir soluk daha aldı.Verdiği kararla rahatlamıştı.Gülümsedi.
"İnecek var"diye bağırdı.İnip yürümeye başladı.Yolda çantasını açtı.Anahtarlarını,cüzdanını,telefonunu çıkardı.Sol eline sıkıştırdı.Sağ elindeki çantasını fırlatıp attı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder