ONDAN ,BUNDAN ,ŞUNDAN

Çok mu geç kaldık.Her şey için çok mu geç.Yetişemez miyiz?

Bilmiyorlar ki anneler ne çok özler çocuklarını.Onlarsa farkında değillerdir dünyanın  neresinde  durduklarını.

Bu  en uzun gece.Düşünmek için,hüzünlenmek için,geleceğe nasıl bakacağını karar vermek için.Öfkeli,kaygılı,kederli,umutlu;Zavallı insan hallerimiz.

Durmayan,durdurulamayan yaşam.Soluk alıp vermenin doyumsuz keyfi.Bir de iç huzuru yakaladık mı tamam.Sal gitsin gerisini.....

Yan Sokaklar

Bakmadan boyuna
Kış vakti ;dökmemiş yapraklarını
Hala yeşil yeşil salınıyor.
Dalmış gitmiş yan sokaklara....








     Yol boyunca yürüyorsunuz hayatı,sağ sol yapıp yalpalamadan da yan sokaklar çağırıyor sizi tüm cazibeleri ile..
Kural doğru yolda yürümedir aslında...Toplumsal kurallar,etik değerler, vs  hayatın akışını kolaylaştıran beylik kavramlar.Karmaşayı önlemek asıl olan.
      Birde tarih yazanlar,eser bırakanlar  vardır.Kural tanımadan yaşayanlar hayatlarını.Sorgusuz sualsiz dolu dizgin.Karmaşa içinde.
      Şöyle bir kumdan çıkarmalı kafayı .Bakmalı etrafa,yan sokaklara dalı vermeli.......

     
     

BUGÜN CUMA

Her gece yapılacak onca iş,okunacak onca kitap,yazılacak onca duygu varken uykuya ve yorgunluğa yenik düşmek ne acı.

Zaman;Dursan ya biraz.Ya da geri gelsen azıcık.
Ne zamandı hatırlamıyorum.Neredeydi iyi biliyorum.
Geçen zamanlar,kaybolan mekanlar.
Dünyanın en acımasız kuralı olmalı....
                                                    BUNLAR  DA VAR:
                                                    Bir kar tanesi düştü toprağın üzerine.Hemen eridi.Ardından bir kar tanesi daha.O da eridi.Ardından taneler  artı  artı.Toprak görülmez oldu.Her yan bembeyazdı.Pırıl pırıl parladı kar.Güneş ışıklarının altında.Birkaç kuş uçup geçti  telaşla. Haber yetiştirecekler gibi…

                                                                                                                           Bu aslında bir rüya idi

                                                    Evin  tam orta yerinde toplanmışlardı.Kadınlar ve çocuklar vardı yalnızca.Ortadaki boşluğun etrafına bir sıra sandalye konulmuştu .Hatırı sayılır kişiler oturmuştu az sayadaki sandalyeye.Çoğu ayaktaydı.Dizi dizi sıralanmışlar müziğin ve oyunun başlamasını bekliyorlardı.

Müzik başladı,ikişer ikişer oynadılar .Kıvrak kıvrak,ellerini şaklatarak.

-Ayaklarım gitmiyor buna . dedi  ve yerine oturdu hafif utanarak.Kimse ısrarcı olmadı.Çaldıkları müziği  değiştirmedi.Zaten de oynayanlar çoktu.Kimse fark etmedi bile genç kadının oyunu bırakıp yerine geçtiğini.

Elindeki defi yanındaki arkadaşına uzattı.Def çalıp türkü söylemekten yorulmuş,sesi de biraz kısılmıştı..Sen devam et , ben yoruldum dedi …

                                                   Aslında o bir tepsiydi.

                                                   Yavaş  yavaş karardı her yan.Ormandaki ağaç gölgeleri giderek kayboldu.Şimdi orman kocaman bir karanlık oldu yeryüzünde.Gecenin karanlığından ayrı.Ansızın ay  doğdu.Karanlıklarda mavi beyaz bir aydınlık oldu……

                                                                               Aslında bu bir masaldı.

sevgili bilgisayar

Sevgili bilgisayar uzun zamandır yazamadım.Herşey altüst olmuştu ya......

20 gündür yeni evdeyiz.Sevgili Korunun yanında.

Kuzenim oğlunu evlendirdi.Memlekete gittik düğüne.İki güzel çocukdünya evine girdi.Bende uzun zamandır görmediğim memleketimi gördüm.Devreği.Akrabalarımı.Ne çok özlemişim heryeri,herkesi.Ama nasılda değişmiş heryer...herkes
 
Zaman;Hiç durmuyorki.Sen sanıyorsunki bıraktığın gibi bulacaksın kaldırımları,evleri,insanları.Küçükler büyümüş,yeni evler yapılmış.Saçlar ağarmış.Mezarların sayısı artmış.Sevinçle hüznü beraber böyle yaşanıyormuş demek....

İşte böyle sevgili bilgisayar.Günler böyle hızla geçip gidiyor işte..Neyaparsın.

Bense;Sevinçliyim bu aralar. Kızımın  yanına gitmeyi planlıyorum  oğlumla beraber.Ah ah hep Yaz kış seyahat edebilsem! .ne güzel olurdu....Kışın Barselona nasıl acaba?

Şu dünya telaşı bitse de dünyayı tanıma ,gezme-görme  faslı başlasa ne güzel olurdu .

(Belgesel yapımcıları bana iş verirmi  acaba?.Şimdiden iş aramaya başlasammı ?)

DEPREM

Birkez daha altüst oldu herşey.Doymadan hayata  yitip gitti soluklar.

Hayata dair güzel şeyler yazacaktım .Yemek tarifleri,kitaplar.şiirler,geziler de.İştahmı kaldı insanda.Doğal felaketler bir yandan ki ona yapacak hiç bir şey yok..Diğer yandan   insanın insana yaptığı zulüm .Dün alkış tuttukları liderlerini sokakda süründürmeleri.Buna benzer yığınla 2. sayfa haberleri..İşte buna katlanamıyorum.Ne diyeceğimi bilemiyorum.
İnsanlık adına uygarlık adına onca yıl boşamı geçti diye düşünüyorum.

ARKASI YARIN

Ağır ağır açtı gözlerini.Günün ilk ışıkları çoktan günün ikinçi ışıları olmuştu.Derin bir nefes almadan önce hafif bir iç geçirdi.Ruhunun dingin dinlenmiş,huzur bulmuş olduğunu ayrımsadı.Derin bir nefes aldı.

Koyu kara gözleri,uzun kirpikleri vardı.Saçları dik ve siyahtı.Kısa saçı severdi ama bu kez fazla kısalmıştı.Miladım dediği bu andan önce de kısaydı saçları.

"Daha çook uzun yolum , yapılacak çook işlerim var".Dedi sessizce yataktan doğrulurken…