Durduruyorum yaşamayı.
Takılı kalıyor gözüm çöken binalara. Yıl 2023 .Mevsimlerden kış. Hava soğuk.Karlı.
Bir iki tane değil.Üç beş de.Tam on ilimiz.Doğal afet;deprem ile yıkılıyor.Biz de yıkılıyoruz.Ülkecek yastayız.Yardım etme çabasındayız.Beraber birlikteyiz.Uzaklardan yaşıyoruz onlarla birlikte.Tüm ülke bir olmuş yardım etmeye çabalarken politikacıların zavallı halleri.Onlara rağmen birlik içinde insanlarımız.
"Yaşamış olduğun yer sarsıntıları geliyor aklına.
Çocukluğun.Yıllar öncesi.Evinizin bahçesinde sen 8 yaşında.Kardeşim daha küçük.
-Ben gelene kadar sakın dışarı çıkmayın..(Pazara gidiyordu).
Diyen annenin dinlenmeyen sözü.Çiçekli,çimenli bahçeye kaçış.Abin evde.Ders çalışıyor.
-çıkmayın dışarıya .Diye tembihliyor annen gibi.(dinleyen kim)
Yine de kardeşinle bahçeye kaçış .Dışarısı. Ev değil. Bahçe sokak .Açık hava. Çimenler ,çiçekler,torak
ağaçlar. Hayat. Dışarıda .Her şey öyle güzel ki.
Ansızın ses duyuyorsun. Uğultu. korkutucu. Yoldan geçen araba bir o yana bir bu yana gidip geliyor.
Şaşırıyorsun .Ne olduğunu anlayamadan Reyhan hanım teyzelerin iki katlı ,gül dolu bahçeli evi olduğu
gibi yere yığılıyor. Daha çok şaşırıyorsun .Toz duman oluyor her yan.
Abini görüyorsun.İki katlı evin merdivenlerinden iniyor .Telaşlı.
Annen pazardan dönüyor.Çabucak.
Ardından babanın telaşlı hali.İyi olup olmadığınızı soruyor.Beşiniz bahçede çimenlerin üzerinde.
kalakalıyorsunuz"
Böyleydi anılarımda saklı ilk deprem deneyimim.Fay hattında güzel memleketim.Sallanıyor."
3 Eylül 1968 günü Bartın'da saat 10.20'de 6.5 büyüklüğünde deprem meydana gelmiş ve büyük bir gürültüyle çok sayıda ev yıkılmıştır. 29 kişi hayatını kaybetmiş ve 2 bin 478 bina hasar görmüştür. Halk gece dışarıda konaklamıştır. Yağmurlu hava, hayatı daha da zorlaştırmış, içme suyu ile elektrik sıkıntıları yaşanmıştır.
