Dünyanın kaygısından uzaklaşıp yağmur altındaki denizi yaşamak istedim.Vapura bindim.
martılar eşlik etti yolculuğuma.Karaköy Eminönü İSTANBUL ARKEOLOJİ MÜZESİ.
Taaa 1453 Fatih dönemine dek uzandım.Çinili Köşk onun zamanında yapılmış.Sonra her gelen dönem
kendinden birşeyler katmış,geliştirmiş.Ayakta durmasını sağlamış.Kim neyi ne zaman yaptırmış.Tüm bu
bilgiler heryerde var.Bunları geçelim.Gelelim müzedeki lahitlere.Mezarlara.beni en çok da bunlar
düşündürdü.
"ölümü kabullenemeyen,yaşamın güzelliğinden vaz geçemeyen insanlık.ölüm sonrasına hazırlamışlar
kendilerini.Mezarlarını yaptırmışlar.
Savaşmışlar hep.Savaş.Ölüm .Öldürme.Habil le Kabil den beri var
olan yok etme dürtüsü.yok da olmayacak gibi"
Var olan iyilik de görülüyor elbet.Güzellik.Sevgi."onlarda süzülüp gelmiş tarih sayfalarından
tabaklara,vazolarra tüm güzel şeylere sığınıp "
Dünyaya geri döndüm çıkışta.
"Hala var mı umut ;insanlık adına .var olsun diye tüm dualarım.Yeryüzündeki tüm tanrılara".
