Gönlüm allak bullak,düştüm yollara.Bu güzel coğrafyanın
kaderi.Savaş hiç
bitmiyor.Başucumuzda.Bazen diyorum:Ey insanlık.Nasıl uyuyorsun
geceleri.
Olan bitenler.Kan gölüne dönen yerler.Zavallı Asya.
Batıda bir bebek her
gün ki banyosunu yapıp annesini sütüyle
doyduktan sonra mışıl
mışıl uyuyor sessiz sokakları olan güzel evinde.Zavallı Asyalı
çocuklar.Ha düştü ha düşecek
bombaların arasında temizlikten uzak,doymadan
yenik düşüyorlar insanlık içgüdülerine.
Buna benzer yığınla
dünya ve memleket meselesi.Senin peşini bırakmasa da ben dünyayı
dünyanın yükünü bir yana
bırakıp daldım kırlara çimenlerin çiçeklerin arasına yani : yine de düştüm
yollara .
Aylardan nisan
sonu. Mevsimler kimseleri dinlemeden
yollarına devam ediyor.Yaz kış
ardı sıra baharlarla beraber döngülerini
sürdürüyorlar.Biz zavallı insanlar, yıllar geçtikçe iyiye mi
gidiyor kötüye mi hiçbir
şey anlayamadan sürüklenip gidiyoruz
akreple yelkovanın ardından .
Mayıs
gelecek sonra.İlk baharın kış ılığı güneşli güzel günlerdeyiz aslında.Önümüz
yaz.Kışın soğuk günleri özletecek kendini.
Karşılar orman.Rüzgarın
önünde salınıp duruyor çamlar.Yeşilin rengarenk olduğu
kıyılar.Ardından masmavi
deniz .Göklerin maviliğine karışır beyaz bulutlar.Her bir dalga,her bir
rüzgar her
bir bulut , yaşama sevinciyle doludur.Hiç merak
etmeyin.Görebilirsiniz.İsterseniz.
Ansızın; yeni yeşermiş otların,çiçeklerin arasında kıpırtı oldu.Kaplumbağa yeşilliklerin
arasından çıktı karşıma. Durdum.Sessizce
.Dama tahtası gibi koyulu açıklı kahverengi kabuğu ile
minik yeşilimsi kafasını
çıkarıp düştü yollara.Yavaş yavaş .Sonra
da telaşla bir yabancının
korkusuyla çıktığı gibi girdi yeşilliklerin arasına.Bakakaldım ardından.Dudaklarımda
gülümsemeyle.
Tüm
karamsar düşünceler,yüreğimi daraltan duygular uçup gitti.Bir kez daha yaşama
dair güzel
duygular yüreğimde.
Ancak yinede dedim
kendi kendime ; çocukların yaşayacağı güzel günleri var . Bekliyor onları.”
Bu da : Bilgisayarın
üzerine uçup konan
UĞUR BÖCEĞİ
Ne diyor acaba ???
UĞUR BÖCEĞİ
Ne diyor acaba ???
