Bardağı taşıran
“son damla” dır hayatta.Beklersin beklersin.Son anda şıp diye bir damla
düşer.İşte bardak taşmıştır.Artık volkan patlamış,Lavlar saçılmıştır.Aynı
zamanda fay hattı kırılmış,8 şiddetindeki deprem gerçekleşmiştir.Vay haline işte…
Neden dersin .Bu son damlayı beklemişim.Zaten
hep boş muş yarısı bardağın.
İşte son
günler hep böyle geçti.Ha kuruldu ha kurulacak diyerek beklenen hükümet görüşmeleri.Bilmeliydim
ki politikacılar memleketi değil kendini düşünür.Ve insanlar doyuramadıkları
ego denilen bencillikleriyle boğuşur.İlla son sözler onlar tarafından söylenir.Ve illaki de onlar en
doğruyu bilir.Ve dünya bunu üzerine kuruludur.Olan ölenlerin geride
bıraktıklarına olur.
Örnekler
çok.Bardağa düşen son damla ile ilgili.Herkes kendine yorsun özet olan bu
hikayeyi.Ve karar versin dolu mudur ,boş mudur bardak
