Tam iki yıl Küba türküsünden
sonra Fidel ölmeden gidebildim Küba ya
Fest in güvencesi, Deniz beyin
bilgileriyle.
Küba:
İnsanı allak bullak ediyor
doğrusu.Uzaklardan upuzun adayı ziyarete gidince daha net görüyorsun bazı şeyleri.Uzun
yıllardır süren ambargonun anlamsızlığını.Bağımsızık mücadelesinin ruhu ile çoşku dolduruyor yürekleri.Eğitim ve sağlığın herkese eşit ve
ücretsiz olması keyiflendiriyor insanı.Demek ki yapılıyormuş diyorsun.Vahşi
kapitalizme öfkeleniyorsun.Antik çağlardan beri kafa yorulan ideal yönetim
şeklini düşünmeye sen de başlıyorsun.Ada da esen ılık rüzgar ile birlikte.Helal sana sakallı diyorsun.hala dimdik ayakta Küba .
Bir bardak Küba medısından sonra
başlıyorsun yazmaya…Che nin ruhunu heryanda hissederek.
Ve tanrılar
Şeker kamışı yarattılar .İnsanlardan önce.Sonra
Küba medisinla başladı
her şey.
Deniz esmer tenlere rüzgarlarını yolladı
Palmiyeler eğildi saygılı.Tüm
dünya da palmiyelerle beraber.
Yağmur yağdı,rüzgar esti
Afrika ruhu uyumadı
uyutulamadı.
Ve şeker kamışı rom u yarattı.
Sıcak gecelerin tutkusu oldu
Şiir oldu duygular ,mısralara
döküldü.
Kominizm,kapitalizm ve tüm izm ler
insancıklarımızın
şerefine diyerek
kadehlerini kaldırdı
Olan siyah,kahverengi ,kızıl, beyaz tenlere oldu.
akan gözyaşları onlarındı
Daha neler neler.
Benim se gönlüm hala oralarda kaldı
Ama kim bilir;
Gün gelir en iyi yönetim şekli bulunur. İnsanın insana olan zulmü son bulur.